Η καθιερωμένη χειραψία των δύοαρχηγών, Τσάρλς και Νεμπίδη, πρίν την έναρξη του αγώνα Παναθηναικού-Γιουβέντους στην Αθήνα.
Χρειάστηκαν ένας χρόνος για το κύπελλο κυπελλούχων και έξι για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ ώστε να «αγκαλιάσουν» και αυτά με την σειρά τους τις Ελληνικές ομάδες. Η παρούσα χρονιά φέρνει τον Ολυμπιακό ως πρώτη Ελληνική συμμετοχή στο Κυπελλούχων και τον Ηρακλή στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ αντίστοιχα. Κάποια πρόκριση, η οποία θα ήταν και η πρώτη για τα Ελληνικά χρώματα, δεν έρχεται ούτε φέτος, με τον Ηρακλή μάλιστα να γνωρίζει την πιο «βαριά» ήττα μας σε όλα τα Ευρωπαϊκά κύπελλα με 9-1 από την Βοιβόντινα Νόβισαντ για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ (ίδιο βαρύ σκορ με την ήττα του Άρη από την Ούιπεστ εφτά χρόνια αργότερα για τον ίδιο θεσμό).
Το πρωτοσέλιδο της αθλητικής ηχούς την επομένη του ατυχή αγώνα του Ολυμπιακού. (πηγή: ψηφ. αρχ. αθλητική ηχώ)
Παρόλαυτα δεν παύει η συγκεκριμένη χρονιά να διεκδικεί τον χαρακτηρισμό, "ιστορική" για την πρώτη μας παρουσία σε όλους τους ποδοσφαιρικούς Ευρωπαϊκούς θεσμούς, που με εξαίρεση την επόμενη σεζόν, θα μας υποδέχονται ανελλιπώς και αρκετές φορές με αξιομνημόνευτη επιτυχία.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ
Ο Παναθηναϊκός, όντας πρωταθλητής Ελλάδος την περασμένη σεζόν, συμμετέχει στο κύπελλο Πρωταθλητριών ερχόμενος αντιμέτωπος με την πολύ ισχυρή Γιουβέντους και κάνοντας δύο σπουδαίες εμφανίσεις αποκλείεται τελικώς με 1-1 στην Αθήνα και 1-2 στο Τορίνο. Η Γιουβέντους ίσως μετέπειτα να είχε καλύτερη τύχη αλλά η «διασταύρωση» της με την πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης στα προημιτελικά δεν της αφήνει περιθώρια, παρόλο που έφτασαν σε τρίτο παιχνίδι (το σύστημα διεξαγωγής της εποχής βλέπετε...) για να υποκείψει. Άξιο αναφοράς είναι και το γεγονός πως μετά το τέλος του αγώνα ο Παναθηναϊκός υπέβαλε ένσταση στην UEFA για παράτυπη συμμετοχή του Ιταλού ποδοσφαιριστή Μόρα ο οποίος δεν φαινόταν να είναι δηλωμένος στο φύλλο αγώνα και διεκδικούσε την κατοχύρωση του αγώνα με 3-0 υπέρ του. Οι Ιταλοί μιλούσαν για «παράλειψη» της UEFA και κάτι τέτοιο απεφάνθη και η Ευρωπαϊκή ομοσπονδία απορρίπτοντας τελικώς το αίτημα του Παναθηναϊκού.
Η εξέλιξη της ενστάσεως του Παναθηναικού (πηγή: ψηφ. αρχ. αθλητική ηχώ)
Η νίκη του Ηρακλή όπως παρουσιάστηκε στον αθλητικό τύπο της εποχής. (πηγή: ψηφ. αρχ. αθλητική ηχώ)
Στο κύπελλο κυπελλούχων ο Ολυμπιακός ο οποίος ευνοήθηκε της κλήρωσης και πέρασε τον α' γύρο χωρίς αγώνα, μόνο επιτυχημένη παρουσία δεν μπορούμε να πούμε πως είχε μιας και η δύο συναντήσεις του με την Τσεχοσλοβάκικη (Σλοβάκικη σήμερα) Ντιναμό Ζίλινα στην πρώτη της παρουσία σε Ευρωπαϊκό κύπελλο, καταλήγουν σε ισάριθμες ήττες και αποκλεισμό. Αξιομνημόνευτο ότι η Τσεχοσλοβάκικη ομάδα, η οποία σήμερα υπάρχει με το όνομα "ΜΣΚ Ζίλινα", επανεμφανίστηκε σε Ευρωπαϊκό κύπελλο μόλις την σεζόν 2002-03 για την διοργάνωση του Τσάμπιονς Λίγκ, ενώ έχει καταφέρει να κερδίσει και δύο φορές την συμμετοχή της σε ομίλους του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Η εφημερίδα Μακεδονία παρουσιάζει τις ελάχιστες πληροφορίες για το «βαρύ» 9-1 του Ηρακλή στην Γιουγκοσλαβία.
Για τον Ηρακλή τα είπαμε και λίγο παραπάνω, πρώτη Ευρωπαϊκή παρουσία με ανάμικτα συναισθήματα αφού καταφέρνει να κερδίσει στο Καυτατζόγλειο την Γιουγκοσλαβική Βοιβόντινα Νόβισαντ με 2-1 για να γνωρίσει στην συνέχεια την συντριβή με 9-1 στην γείτονα χώρα. Βέβαια πρέπει να μην ξεχνάμε πως το επίπεδο του Γιουγκοσλαβικού ποδοσφαίρου την εποχή εκείνη ήταν σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από το δικό μας και ακόμη και σήμερα το ταλέντο «ξεχειλίζει» σε όλα τα πρώην Γιουγκοσλαβικά κράτη. Η Βοιβόντινα, η οποία έκανε ακόμη μόλις δύο Ευρωπαϊκές παρουσίες το 1966-67 και 1967-68, είχε ήδη αποκλείσει στο α' γύρο (ο Ηρακλής είχε ευνοηθεί από την κλήρωση και πέρασε «μπάι») την ισχυρή Μίλαν και σταμάτησε την πορεία της κόντρα στην ΜΤΚ Βουδαπέστης με δύο ήττες.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Οι δύο αγώνες του Παναθηναϊκού για το κύπελλο πρωταθλητριών:
5) ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ-ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ 1-1
6) ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ 2-1
Οι αγώνες του Ολυμπιακού για το κύπελλο κυπελλούχων:
7) ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΝΤΙΝΑΜΟ ΖΙΛΙΝΑ 2-3
8) ΝΤΙΝΑΜΟ ΖΙΛΙΝΑ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-0
Οι δύο αγώνες του Ηρακλή για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ:
9) ΗΡΑΚΛΗΣ-ΒΟΙΒΟΝΤΙΝΑ ΝΟΒΙΣΑΝΤ 2-1
10) ΒΟΙΒΟΝΤΙΝΑ ΝΟΒΙΣΑΝΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ 9-1
ME MIA MATIA
Φάση από τον αγώνα Παναθηναικός-Γιουβέντους 1-1
Αναμνηστική φώτο των δύο αρχηγών πριν τον
αγώνα Παναθηναικός-Γιουβέντους 1-1
Το πρωτοσέλιδο της Αθλητικής ηχούς την
επομένη του ατυχή αγώνα.
Το πρωτοσέλιδο της ίδιας εφημερίδας την επομένη
του αγώνα στο Τορίνο.
Το 1960 είναι η σειρά του Παναθηναϊκού να «ντεμπουτάρει» και αυτός στα Ευρωπαϊκά σαλόνια έχοντας στεφθεί πρωταθλητής την προηγούμενη σεζόν και εξασφαλίζοντας την συμμετοχή του στο κύπελλο πρωταθλητριών. Κανείς τότε δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως εκείνη η πρώτη συμμετοχή του Παναθηναικού στην συγκεκριμένη διοργάνωση θα αποτελούσε το εφαλτήριο για πάμπολλες « χρυσές σελίδες» στην ιστορία του με αποκορύφωμα βέβαια την βραδιά του "Γουέμπλει" με την Ελληνική ομάδα να πετυχαίνει μέχρι σήμερα την μία και μοναδική παρουσία συλλόγου μας σε έναν Ευρωπαϊκό τελικό, ας ελπίσουμε μέχρι το επόμενο...
Παρόλαυτά η δεκαετία που ξεκινά χαρακτηρίζεται για τα Ελληνικά χρώματα μάλλον σαν "μεταβατική" καθότι η απειρία των ομάδων μας σε Ευρωπαικό επίπεδο, σε συνδυασμό με τα υψηλότερα στάνταρ των περισσοτέρων ποδοσφαιρικών σχολών που θα βρεθούν στο διάβα μας δεν αφήνουν περιθώρια για μεγάλες επιτυχίες. Αλλά όλα αυτά θα τα δούμε αργότερα διεξοδικότερα.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Φάση από τον πρώτο
αγώνα στην Τσεχοσλοβακία
Ο Άγγλος προπονητής
των πρασίνων, Χάρι Γκέιμ.
Το τότε σύστημα διεξαγωγής του κυπέλλου στέκεται γενναιόδωρο με τον Παναθηναικό και στην κλήρωση της α' φάσης πέρναει την πρόκριση απευθείας χωρίς αγώνες. Στον β' γύρο κληρώνεται με την Τσεχοσλοβάκικη "Σπαρτάκ Χράντετς Κράλοβε", ομάδα της ομώνυμης πόλης, στην μία και μοναδική της συμμετοχή στο κύπελλο πρωταθλητριών. Ένα γκολ δύο λεπτά πριν το τέλος του πρώτου αγώνα στην Τσεχοσλοβακία είναι αρκετό για να αποκλείσει τελικά τον Έλληνα πρωταθλητή του οποίου οι παίκτες μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο ακολουθούσαν πιστά της εντολές του Άγγλου προπονητή τους, Χάρι Γκέιμ για μαζική άμυνα.
Τέλος η "Σπαρτάκ Χράντετς" αποκλείστηκε στον επόμενο γύρο από την Μπαρτσελόνα με 1-1 στην έδρα της και ήττα 4-0 στην Καταλανική πόλη.
Η φάση του μοιραίου για τους
πράσινους τέρματος της Σπαρτάκ.
Πολιτικοί λόγοι στέρησαν στον Πρωταθλητή Ολυμπιακό και στην Ελλάδα την παρθενική συμμετοχή σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις την προηγούμενη σεζόν, όμως σίγουρα όλα αυτά θα ξεχάστηκαν την στιγμή που ο Κώστας Παπάζογλου έστελνε στο 19ο λεπτό την μπάλα στα δίχτυα της Μίλαν στο στάδιο Καραΐσκάκη, ανοίγοντας το σκορ και πετυχαίνοντας το πρώτο γκόλ Ελληνικής ομάδας στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι όμως σίγουρα εκείνη η χρονιά για ιστορικούς και αγωνιστικούς λόγους (δεν είναι δα και μικρό πράγμα να αντιμετωπίζει κανείς τότε την πανίσχυρη Μίλαν σε επίσημο παιχνίδι και όχι σε κάποιο "κύπελλο Χριστουγέννων") θα παραμείνει "χαραγμένη" στην ιστορία.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Το πρωτοσέλιδο της Αθλητικής Ηχούς την επομένη του πρώτου αγώνα. (πηγή: ψηφ. αρχ. Αθλητική ηχώ)
Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Μακεδονία" την επομένη του δεύτερου άτυχου αγώνα. (πηγή ψηφ.αρχ. Μακεδονία)
Και μόνο η πρώτη συμμετοχή μας σε Ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό θεσμό αρκεί σαν σημείο αναφοράς αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε το ότι παρά τον τελικό αποκλεισμό του Ολυμπιακού στο κύπελλο πρωταθλητριών από τον πρώτο γύρο, οι «άσσοι» του Βάλε χάρισαν στην χώρα μας και την πρώτη της ισοπαλία, απέναντι μάλιστα σε μια πανίσχυρη για την εποχή Μίλαν με ονόματα όπως οι Λίντχολμ, Αλταφίνι και Σκιαφίνο.
Για να μην αδικήσουμε βέβαια και του Έλληνες παίκτες πρέπει να τονίσουμε ότι πραγματοποίησαν εξαιρετική εμφάνιση αναγκάζοντας τον τύπο της εποχής να τους συγκρίνει ευθέως με τους Ιταλούς διάσημους αντιπάλους τους.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΤΗ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΑΡΙΘΜΗΣΗ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΠΟΙΟΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ. ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ "ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ" ΜΕ ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.
ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΧΡΟΝΙΑΣ ΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ.
Οι δύο αγώνες εκείνης της σεζόν ήταν:
1) ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΜΙΛΑΝ 2-2
2) ΜΙΛΑΝ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 3-1
ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ
Φάση από τον πρώτο αγώνα στο Φαληρικό στάδιο.
Ο Ντανόβα ετοιμάζεται να πετύχει το τρίτο του τέρμα
στον ατυχή επαναληπτικό του Σάν Σίρο.
Ο Κώστας Παπάζογλου, ο οποίος πέτυχε
το πρώτο Ελληνικό τέρμα στα κύπελλα Ευρώπης.
Το μακρύ ταξίδι το οποίο ξεκινά πίσω στα τέλη της δεκαετίας του '50 δυστυχώς δεν έχει αγωνιστική αρχή. Τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα εκείνου του καλοκαιριού και η όξυνση στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας αποδεικνύονται ισχυρότερα από τον αθλητισμό (για πολλοστή φορά στην ιστορία) και το ντεμπούτο των Ελληνικών ομάδων στα κύπελλα Ευρώπης παίρνει αναβολή για την επομένη σεζόν.
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ
Μακάριος και Κίσινγκερ,
δύο πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο
στην Ελληνοτουρκική κρίση του '58
Η Τουρκικές προκλήσεις στην Μεγαλόνησο έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας εκείνη την περίοδο με τις Αγγλικές δυνάμεις που βρίσκονται στο νησί να μένουν απλοί παρατηρητές των γεγονότων. Ιδιαίτερα το διήμερο 11-13 Ιουνίου οι Τούρκοι προχωρούν στην σφαγή 35 Ελλήνων, γεγονός που ωθεί την Ελληνική κυβέρνηση να διαμαρτυρηθεί στον ΟΗΕ και να αποσύρει το στρατιωτικό της κλιμάκιο από το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη. Επίσης διαδηλώσεις διοργανώνονται σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και γενικότερα η ένταση αρχίζει να κλιμακώνεται.
ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΑΠΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ...
Μέσα σε όλα αυτά καταλαβαίνει κανείς τα συναισθήματα και τον προβληματισμό όλων όταν η κληρωτίδα έφερε αντίπαλο του Ολυμπιακού στον α' γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών την Τουρκική Μπεσίκτας. Ακόμη και η ίδια η UEFA δεν έκρυβε τον προβληματισμό της καθώς τόσο στην Αθήνα όσο και στην Κωνσταντινούπολη ο κίνδυνος εκτρόπων ήταν πέρα για πέρα ορατός.
Δημοσίευμα της «Αθλητικής ηχούς»
(πηγη: ψηφ.αρχείο Αθλητικής ηχώ)
Δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας
με την τελική απόφαση.
(πηγή: ψηφ. αρχείο Αθλητικής ηχώ)
Η πρόταση που «πέφτει» στο τραπέζι είναι η διεξαγωγή των δύο αγώνων σε ουδέτερο έδαφος και η UEFA προτείνει στην ΕΠΟ το Βελιγράδι, η οποία με την σειρά της καταθέτει την πρόταση στην διοίκηση των ερυθρολεύκων. Τελικώς το Δ.Σ. του Ολυμπιακού αποφασίζει την μη διεξαγωγή των αγώνων και την απόσυρση από την διοργάνωση θέτοντας ως δικαιολογία το ότι η απόφαση συμμετοχής ελήφθη «...με σκοπόν να δοθεί η ευκαιρία εις τους Έλληνας φιλάθλους να παρακολουθήσουν την πρωταθλήτριαν Ελλάδος, αγωνιζόμενην εντός της Ελλάδος, με μιαν ξένην ομάδα και δι' ένα υψίστης σημασίας σκοπόν» και κατά «Συνέπεια τούτου ο σκοπός δια τον οποίο ελήφθη η αρχική απόφασις της συμμετοχής δεν επιτελείται.»
Κατόπιν τούτου η Τουρκική ομάδα πέρασε στον επόμενο γύρο άνευ αγώνων.
Μπορεί ο όρος "ποδοσφαιρικό στοίχημα" να έχει μπει στις ζωές των Ελλήνων τα τελευταία 20 περίπου χρόνια (δεν μιλάμε για το ΠΡΟΠΟ) και ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία με την άνθηση του ιντερνετικού στοιχήματος, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν προϋπήρχε και μάλιστα πολλά πολλά χρόνια πριν. Ολόκληρη η Ευρωπαϊκή ήπειρος ασχολούνταν με το συγκεκριμένο "σπορ" και αυτή η ασχολία είναι που γέννησε και την συγκεκριμένη διοργάνωση.
Ο Κάρλ Ράππαν.
Το logo της διοργάνωσης.
Πίσω στην μακρινή δεκαετία του '60 ο γνωστός από την αρχική του ιδέα για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ Έρνστ Τόμμεν με συμπαραστάτη τον φημισμένο Αυστριακό προπονητή Κάρλ Ράππαν επεξεργάζονται την ιδέα δημιουργίας μιας διοργάνωσης η οποία απώτερο σκοπό της θα έχει την συνέχιση λειτουργίας των εταιρειών στοιχηματισμού ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες όπου οι υπόλοιπες διοργανώσεις σταματούσαν. Ως εκ τούτου ο σκοπός του θεσμού θα ήταν καθαρά εμπορικός και δεν θα είχε καμία σχέση με άμιλλα, δόξα κτλ. Σαφής λοιπόν ο προβληματισμός και η αποστασιοποίηση της UEFA από την εν λόγω διοργάνωση για την οποία όμως έδωσε την έγκριση της στους δύο άντρες και οι οποίοι ανέλαβαν την οργάνωση και την εκτέλεση της, με χρονιά έναρξης το 1961.
Το κύπελλο πήρε την ονομασία του από τoν Γερμανικό όρο "Toto" που σημαίνει "ποδοσφαιρικό στοίχημα". Επίσης του δόθηκε ο ανεπίσημος τίτλος του "τροπαίου των μη τροπαιούχων" μιας και δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνο οι ομάδες που δεν είχαν κατακτήσει κάποιο τρόπαιο την προηγούμενη σεζόν στην χώρα τους.
Η ομάδα της Μπράγκα, τελευταία "κάτοχος" του θεσμού. (Δείτε)
Το 1995 η UEFA επανεξετάζει την στάση της και αποφασίζει να το εντάξει στις τάξεις της αναλαμβάνοντας την διοργάνωση του και με την πάροδο των ετών να προσφέρει στους φιναλίστ την είσοδο τους τόσο στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ όσο και στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λίγκ.
Το 2008 θα είναι και η τελευταία χρονιά διοργάνωσης μιας και η UEFA αποφασίζει στα πλαίσια της «αναζωογόνησης» του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ να κατευθύνει τις ομάδες εκεί.
Τέλος αξίζει να σημειώσουμε ότι το κύπελλο Ιντερτότο αποτελεί Παγκόσμια πρωτοτυπία μιας και ήταν η μόνη διοργάνωση χωρίς τελικό, νικητή και τρόπαιο.
Το κύπελλο ΟΥΕΦΑ (σημερινό Europa League) αποτελεί την τρίτη εν τάξει διοργάνωση της UEFA και παρότι χρονικά η έναρξη του τοποθετείται πριν από τις υπόλοιπες, η τρίχρονη (!!!) διάρκεια εκείνης της πρώτης διοργάνωσης το φέρνει χρονικά μεταγενέστερο του κυπέλλου πρωταθλητριών.
Match programe
του πρώτου τελικού
του κυπέλλου εκθέσεων.
Το τρόπαιο
του κυπέλλου εκθέσεων.
Η αρχική ιδέα ανήκει σε έναν Ελβετό, τον Έρνστ Τόμεν, ο οποίος είχε προτείνει στην FIFA να δημιουργηθεί μια διοργάνωση αποτελούμενη από τις ομάδες των πόλεων που είχαν φιλοξενήσει μία παγκόσμια έκθεση. Αυτή η αρχική ιδέα τοποθετείται στο 1951 και η FIFA την είχε απορρίψει. Ο ίδιος όμως, όντας αντιπρόεδρος πλέον της FIFA και μέσα στον γενικότερο προβληματισμό της UEFA για μονοπωλιακό ενδιαφέρον του κόσμου προς το κύπελλο πρωταθλητριών που βρισκόταν «στα σκαριά» και αυτό, ανάβει το πράσινο φως για την εξέλιξη και τελικώς την υλοποίηση της ιδέας αυτής.
Έτσι στις 4 Ιουνίου 1955 γίνεται η πρώτη σέντρα της διοργάνωσης που ονομάστηκε "Κύπελλο Εκθέσεων", ονομασία την οποία και διατήρησε μέχρι και το 1971 όταν και πήρε την ονομασία "Κύπελλο ΟΥΕΦΑ".
Τα δύο logo της διοργάνωσης.
Το τρόπαιο με
την σημερινή του μορφή.
Όπως προείπαμε η πρώτη αυτή διοργάνωση, έχοντας έναν περίπλοκο τρόπο διεξαγωγής, κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια και έλαβε επίσημα τέλος στις 10-5-1958 με τον επαναληπτικό τελικό στην Βαρκελώνη, Μπαρτσελόνα-Επίλεκτοι Λονδίνου 6-0 (2-2 ο πρώτος τελικός).(Δείτε)
Η αρχική αυτή μεθοδολογία διεξαγωγής ασφαλώς και κρίθηκε αποτυχημένη καθώς ο βασικός όρος (που πήγαζε από το πασίγνωστο «σχέδιο Μάρσαλ») για τέλεση των αγώνων μόνο κατά την διάρκεια των τοπικών εκθέσεων, επέφερε ένα μακροσκελές χρονικό πλάνο που περιέβαλε αρνητικά τον θεσμό. Παρόλα αυτά και η επόμενη διοργάνωση «καθυστέρησε»...ενάμιση χρόνο αυτή την φορά, να λήξει, αλλά από εκεί και πέρα τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν μια πιο λογική ροή.
Η Ατλέτικο Μαδρίτης, κάτοχος
του πρώτου Europa league.
Το 1972 σηματοδότησε όπως είπαμε την δεύτερη φάση του θεσμού με την μετονομασία του σε κύπελλο ΟΥΕΦΑ και το 1999 επέρχεται μία ακόμη αλλαγή, μάλλον θετική, με την συγχώνευση του με το κύπελλο κυπελλούχων. Αύξηση ομάδων, ανταγωνισμού, θεάματος, εσόδων οδήγησαν την διοργάνωση σε άνθιση και η τελική (μέχρι σήμερα) πινελιά της UEFA με την μετονομασία του σε Europa League που συνέβη την σεζόν 2009/10 δείχνει πως όλα βαίνουν σε καλό δρόμο με το ενδιαφέρον του κόσμου να « αναζωπυρώνεται» και τον θεσμό να καταλαμβάνει και πάλι μια περίοπτη θέση ανάμεσα στις κορυφαίες διασυλλογικές διοργανώσεις.
Η ιστορία της «γέννησης» του κυπέλλου κυπελλούχων, όπως και αυτή του κυπέλλου πρωταθλητριών, εμπεριέχει αρκετό «Αγγλικό στοιχείο», μόνο που αυτή τη φορά η χώρα των Βρετανικών νήσων αποδείχτηκε υπέρμαχος και θερμός υποστηρικτής της ιδέας.
Το λογότυπο της διοργάνωσης.
Ανταλλαγή λαβάρων πριν την έναρξη του πρώτου τελικού Ρέιντζερς-Φιορεντίνα 0-2 17-5-1961 (Δείτε)
Είναι γεγονός ότι την διοργάνωση του κυπέλλου οι Άγγλοι την έβλεπαν πάντα με «άλλο μάτι» από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και έδιναν δεσπόζουσα βαρύτητα σε αυτήν, κάτι το οποίο συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Μάλιστα στην περίπτωση του κυπέλλου κυπελλούχων όλες οι Βρετανικές ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες «αγκάλιασαν» την ιδέα δημιουργίας του, μια ιδέα που «περιφερόταν» αρκετό διάστημα στα κεφάλια πολλών της εποχής και ιδιαίτερα δημοσιογράφων, οι οποίο είχαν ήδη διαπιστώσει την επιτυχία τόσο του κυπέλλου πρωταθλητριών όσο και του κυπέλλου Εκθέσεων (μετέπειτα κυπέλλου ΟΥΕΦΑ).
Το τρόπαιο της διοργάνωσης
Έτσι η ίδια η UEFA δεν δυσκολεύτηκε να πειστεί για την νέα αυτή πρόταση σε αντίθεση με αρκετούς «μεγάλους συλλόγους» οι οποίοι είναι αλήθεια δεν είδαν με καλό μάτι αυτή την κίνηση. Ο λόγος αυτής της άρνησης ήταν ότι την εποχή εκείνη η διοργάνωση του κυπέλλου, πλην εξαιρέσεων όπως αναφέραμε, δεν αντιμετωπιζόταν με την δέουσα σοβαρότητα και αρκετές φορές οι μεγάλοι σύλλογοι την «σνόμπαραν» και την έριχναν σε δεύτερη μοίρα. Ενδεικτικό ότι αρκετές χώρες δεν είχαν καν τότε δημιουργήσει διοργάνωση κυπέλλου.
Αποτέλεσμα; Δέκα μόλις ομάδες βρίσκονται την περίοδο 1960-61 στην σέντρα για την πρώτη διοργάνωση, με φανερή έλλειψη «μεγάλων ονομάτων» της εποχής, αλλά με το κοινό να δείχνει άκρατο ενθουσιασμό και να στηρίζει με μεγάλο πάθος το εγχείρημα, ενθουσιασμός που οδήγησε και τις υπόλοιπες ομοσπονδίες σιγά-σιγά στην αποδοχή του και στην δημιουργία, μέχρι το 1968, διοργάνωσης κυπέλλου σε όλες τις χώρες-μέλη της UEFA.
Το 1998-99 όμως θα είναι και η χρονιά τερματισμού του κυπέλλου κυπελλούχων μιας και η δημοτικότητα του και το ενδιαφέρον του κοινού είχε «ξεθωριάσει» για τα καλά, οδηγώντας την διοργάνωση στον μαρασμό, με ελάχιστους μεγάλους συλλόγους να λαμβάνουν μέρος. Τα αίτια για αυτό ήταν φυσικά η «γιγάντωση» του Τσάμπιονς Λίγκ που ξεκίνησε το 1997 και με τα «μεγάλα ονόματα» να παίρνουν μέρος εκεί, η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος του κυπέλλου κυπελλούχων είχε αρχίσει.
Από την επόμενη σεζόν (1999-00) οι κάτοχοι του κυπέλλου ή οι φιναλίστ ,εάν οι πρώτοι λάμβαναν μέρος στο Τσάμπιονς Λίγκ, συμμετέχουν στο ανανεωμένο κύπελλο ΟΥΕΦΑ .
.gif)
.jpg)
.jpg)
.gif)
.gif)
